VetAmicus
Koszyk
Zamknij
Kontynuuj zakupy ZAMAWIAM
suma: 0,00 zł
Ulubione produkty
Lista ulubionych jest pusta.

Wybierz coś dla siebie z naszej aktualnej oferty lub zaloguj się, aby przywrócić dodane produkty do listy z poprzedniej sesji.

Wpisz nazwę, markę lub cechę...
Menu

Opis rasy psa - Akita Inu

Akita inu - lojalny pies pochodzący z japonii

Spis treści:

  1. Cechy charakterystyczne wyglądu psów
  2. Charakter
  3. Wychowanie i szkolenie
  4. Dla kogo psy rasy akita inu?
  5. Pielęgnacja
  6. Żywienie
  7. Możliwe problemy zdrowotne
  8. Historia rasy

Akita inu to pies uważany za pięknego, lojalnego i szlachetnego. Jest też bardzo uparty, trudny do wyszkolenia i kapryśny. Jeśli rozważasz adopcję psa i bierzesz pod uwagę akitę, zapoznaj się z informacjami o tej rasie.

Cechy charakterystyczne wyglądu psów rasy akita inu.

Jest psem dużym i silnym. Wysokość w kłębie wynosi u suk 57- 64 cm, u psów 63- 70 cm. Samice ważą 30-43 kg, a samce 45-59 kg. Przeciętna długość życia to 10- 12 lat. Budowa ciała akity jest harmonijna. Głowa płaska między uszami, szeroka. Kufa nieco wydłużona. Uszy trójkątne, zaokrąglone, nieduże i mięsiste. Są stojące i pochylone nieco do przodu. Czoło dość szerokie, przecięte wyraźną bruzdą. Oczy nieduże, wyglądają jakby miały trójkątny kształt, z powodu uniesionego  ich zewnętrznego kącika. Nos duży i czarny, u białej akity z rozproszoną barwą czarną. Szczęki i zęby bardzo mocne o nożycowym zgryzie. Szyja umięśniona. Tułów o szerokiej, dobrze wysklepionej klatce piersiowej i prostym grzbiecie. Kończyny proste, mocne, o grubych, zaokrąglonych łapach. Ogon gruby, duży, zakręcony, podniesiony  i położony na grzbiecie lub noszony nieco z boku. Ich potężne ciało o mocnym kośćcu pokrywa dwuwarstwowa sierść. Podszerstek jest bardzo gruby, miękki i wełnisty. Włosy okrywowe są twarde, szorstkie o średniej długości. Sierść na ogonie nieco dłuższa. Umaszczenie może być białe, rude, czerwone, sezamowe (czerwone z czarnymi końcówkami włosów), pręgowane. Dokoła oczu i w przedniej części pyska występują czarne końcówki włosów. Jeżeli akita nie ma białej sierści, to zawsze są białe znaczenia na spodniej stronie ciała- szyi, piersi, brzuchu, pod ogonem, na wewnętrznej stronie kończyn.  Akita inu linieje wyraźnie dwukrotnie w ciągu roku, ale niewielkie ilości włosów traci przez cały rok. Chód akity jest sprężysty i nieco kołyszący.

Charakter psów rasy akita inu.

Psy tej rasy mimo wyglądu puszystej maskotki mają bardzo mocny charakter. Wykazują bardzo silny instynkt terytorialny. Ciągle walczą o pozycję. Opiekun musi być stanowczy i o cechach przywódczych, aby  pies uznał swoją podległą pozycję w rodzinie. Akita inu dobrze osadzony w rodzinie, mając poczucie bezpieczeństwa i miejsca w grupie jest serdeczny i lojalny dla członków rodziny. Wobec małych dzieci odczuwa dominację i może starać się je podporządkować. Nie należy zostawiać akity z małymi dziećmi.  Potrzebuje kontaktu z człowiekiem. Wylewnie i radośnie wita wracających do domu członków rodziny. Mimo przywiązania do wszystkich z rodziny wybiera sobie jedną osobę za swojego pana i stara się dotrzymywać jej jak najczęściej towarzystwa. Uwielbia zabawę, jest stanowczy. Jeśli nie ma ochoty bawić się, w zasadzie nie ma sposobu go przekonać do zmiany zdania. Doskonale odczytuje sygnały niewerbalne.  W kontaktach z obcymi bardzo nieufny, ich obecność traktuje jako pewnego rodzaju zagrożenie swojego terytorium. Najczęściej w obecności obcych osób chowa się, ale bacznie ich obserwuje. Najlepiej nie zostawiać z akitą sam na sam mało znanych mu ludzi. Drażniony może ugryźć, również natarczywy kontakt wzrokowy obcej osoby może odebrać jako wyzwanie. W stosunku do psów z jego grupy rodzinnej jest tolerancyjny, ale w stosunku do obcych psów jest zwykle agresywny. Silny instynkt myśliwski sprawia, że inne zwierzęta- koty, króliki, gryzonie domowe nie są bezpieczne w jego obecności. Właściwie socjalizowany może tolerować inne zwierzęta, ale będzie się starał dominować. Charakter psów rasy akita inu nie należy więc do najłatwiejszych, ale traktowany przyjaźnie i właściwie wyszkolony jest oddanym, lojalnym, wesołym przyjacielem na całe życie. Jest doskonałym, niehałaśliwym stróżem, szczeka tylko wtedy, kiedy wyczuje zagrożenie. Lojalność i miłość akity do człowieka przedstawiono w filmie "Mój przyjaciel Hachiko". Jest to film oparty na prawdziwych wydarzeniach, wzruszający do łez. Pokazuje niesamowitą więź uczuciową człowieka z akitą Hachiko. Po śmierci właściciela akita przez 10 lat wychodziła o odpowiedniej porze na dworzec w Tokio, czekając na przyjazd swojego przyjaciela. Dla upamiętnienia i uhonorowania tak głębokiej miłości i lojalności akity postawiono na dworcu Shibuya w Tokio pomnik akity Hachiko.

Wychowanie i szkolenie akita inu

Psy rasy akita inu są trudne do ułożenia ze względu  silną potrzebę dominacji i silną pasję łowiecką. Są silnymi indywidualistami; samodzielnymi, odważnymi inteligentnymi psami. Podporządkowanie go sobie jest bardzo trudne. Opiekun musi być stanowczy, konsekwentny i wykazywać cechy przywódcze, aby pies uznał swoją wobec niego podległą pozycję. Jeśli właściciel od początku nie ustanowi własnego przywództwa, pies może nie tolerować członków rodziny. Psy, mimo inteligencji uczą się wolno i trudno im dłużej utrzymać koncentracje i uwagę. Łatwo się rozpraszają i tracą zainteresowanie. Są bardzo uparte i kapryśne. W trakcie treningu karności właściciel powinien być bardzo konsekwentny i stanowczy, ale i łagodny i wyrozumiały. Nie może oczekiwać bezwzględnego posłuszeństwa. Motywowanie do nauki  przy pomocy przysmaków nie jest tak skuteczne, jak w przypadku psów innych ras. Kluczem do sukcesu wychowawczego w przypadku akita inu jest wczesna socjalizacja i wyznaczanie granic już bardzo młodym pieskom. Muszą być uczone już jako szczenięta tolerancji wobec innych zwierząt oraz zasad życia domowego i traktowania członków rodziny. Jeśli nie jest właściwie socjalizowany i szkolony od wieku szczenięcego, zapanowanie nad akitą może być niezmiernie trudne i wtedy, zamiast być lojalnym towarzyszem może  stać się tyranem i postrachem rodziny. 

Mimo atletycznej budowy akita inu jest psem zwinnym, który może z powodzeniem brać udział w sportach psich np. agility. Dobrze sprawdzi się trening, który pomoże właściwie ukierunkować  jego energię

[category,140]

Dla kogo psy rasy akita inu?

Psy akita inu, nie są łatwe do ułożenia i wyszkolenia. Doskonale sprawdzi się właściciel o cechach przywódczych, który narzuci akicie podległość. Właściwie wyszkolona i socjalizowana akita może być psem rodzinnym. Zwykle wtedy nawiązuje dobry kontakt z dziećmi, ale pamiętajmy zawsze o ostrożności w kontaktach dzieci zwłaszcza obcych z akitą. Właścicielami akity nie powinni być ludzie o bujnym życiu towarzyskim, w których domu często pojawiają się obcy ludzie. Na pewno właścicielami nie mogą być osoby uległe, nerwowe, zbyt władcze. Akita inu to  psy  o trudnym do opanowania instynkcie łowieckim. Zawsze na spacerach należy prowadzić psa na smyczy- może się wyrwać i pogonić za potencjalną ofiarą. Trzymanie na uwięzi, pomoże też w ewentualnym uniknięciu konfliktów z innymi psami. Ponieważ akity to psy atletycznie zbudowane i silne, opiekun musi również odznaczać się dużą siłą i doskonałą sprawnością fizyczną. W żadnym wypadku nie powinno powierzać się opieki nad akitą w czasie spaceru dzieciom. Ludzie fizycznie słabi, starsi, niepełnosprawni nie powinni być opiekunami psów tej rasy. Psy  rasy akita inu najlepiej sprawdzą się w domach jednorodzinnych z  ogrodzonym ogrodem lub podwórzem.

Pielęgnacja akity inu

Psy tej rasy są łatwe w pielęgnacji. Ich sierść wymaga wyczesywania raz na tydzień lub nawet raz na dwa tygodnie. Więcej uwagi potrzebują w okresie linienia. Linieją dwa razy na rok, za każdym razem po mniej więcej 3 tygodnie. Wtedy ich sierść nie jest tracona równomiernie, tylko wypada płatami, najpierw z kończyn, potem z tułowia, szyi i wreszcie z ogona. Wtedy należy psa wyczesywać codziennie, najlepiej szczotką pudlówką. Robimy to delikatnie, ponieważ w czasie linienia skóra akity jest szczególnie wrażliwa. Kąpiele akity nie muszą być regularne, zwykle kąpiemy w razie konkretnej potrzeby. Używamy wtedy szamponu dla psów z szorstką sierścią. Kontrolujemy też często stan uszu, oczu i zębów. Akitę przyzwyczajamy do zabiegów pielęgnacyjnych od wczesnego wieku szczenięcego.

[category,200]

Żywienie psów akita inu.

Najczęściej podajemy swojemu podopiecznemu gotową karmę pełnoporcjową- wysokiej jakości z dużą zawartością mięsa, przeznaczoną dla psów dużych. Zawiera ona dodatek glukozaminy i chondroityny dla utrzymania dobrej kondycji ich kośćca. Zwykle podajemy karmę mieszaną- na jeden posiłek suchą, na drugi mokrą. Na opakowaniu takich karm jest zamieszczona informacja dotycząca ilości karmy przewidzianej dla psa o określonej masie ciała. Dzienną rację pokarmową rozdzielmy na dwie lub trzy porcje podawane o określonej porze dnia. Pamiętajmy, że pełnoporcjowa karma podawana w odpowiedniej ilości nie wymaga suplementowania. Jeśli zdecydujemy się na przygotowywane w domu posiłki dla psa, musimy je suplementować wapniem i witaminami. Dodajemy też olej z łososia, między innymi dla dobrej kondycji okrywy włosowej akity. Starajmy się nie przekraczać ustalonych dziennych dawek pożywienia, aby nie doprowadzić do nadwagi. W ustalaniu wielkości dziennej porcji bierzemy pod uwagę nie tylko wagę zwierzęcia, ale i jego aktywność ruchową oraz to czy mieszka na zewnątrz- wtedy zwiększamy ilość karmy, bo pies ma większe dobowe zapotrzebowanie kaloryczne. Pamiętajmy o zapewnieniu psu nieograniczonego dostępu do świeżej, czystej, zimnej wody. Jeśli pojawiają się problemy żywieniowe, koniecznie udajmy się po poradę do lekarza weterynarii.

Możliwe problemy zdrowotne rasy akita inu.

Psy tej rasy charakteryzują się dobrym zdrowiem. Żyją 10- 12 lat. Nie są wrażliwe na niską temperaturę- ich gęsty podszerstek jest doskonałą warstwą termoizolacyjną. Psy te wręcz uwielbiają zabawy na śniegu. Latem, w upalne dni zapewnijmy im cieniste miejsce i zimną wodę, aby się nie przegrzały. Nie należy też zabierać akity na intensywne biegi, ponieważ w późniejszym wieku może cierpieć na artretyzm i dysplazję stawów. Sporadycznie zdarzają się problemy z narządem wzroku- podwinięcie powieki lub zanik siatkówki- może doprowadzić do ślepoty. Niekiedy akita cierpi na niedoczynność tarczycy czy groźny dla życia skręt żołądka. Niektóre psy mają skłonność do alergii, niekiedy też do epilepsji, czy do chorób autoimmunizacyjnych, np. pęcherzycy, choroby von Willebranda- polegającą na problemach z krzepnięciem krwi.  Decydując się na kupno szczenięcia akity inu wybierajmy hodowle zarejestrowane w Polskim Związku Kynologicznym. Wybierane do rozmnażania psy mają tam robione testy genetyczne. Pozwalają one na eliminację          z rozmnażania nosicieli wadliwych genów. W hodowlach można kupić szczeniaka wolnego od chorób genetycznych.        

Historia rasy akita inu.

Rasa psów akita inu jest rasą należącą do grupy psów pierwotnych. To oznacza, że DNA akity jest niewiele zmienione w stosunku do DNA wilka- przodka psów. Historia akity jest długa. Prawdopodobnie razem z pierwszymi kolonizatorami Wysp Japońskich, ludem Aiko przybyły psy w typie psa torfowego. Kolonizowanie Wysp Japońskich zaczęło się już 15000 lat p.n.e. Psy towarzyszące pierwszym mieszkańcom Japonii ulegały selekcji i około 5000 lat temu na wyspach pojawiły się psy w typie akita. Nazywały się odate. Towarzyszyły one samurajom i od tego czasu zajmują ważne miejsce w mitologii Japonii. Wizerunki tych psów  są dawane jako prezenty mające przynosić szczęście. Przez wiele wieków psy odate służły do polowań np.  na jelenie, czarne niedźwiedzie, jako psy bjowe oraz stróżujące. Dopiero na początku wieku XVII, kiedy rozpoczęto bestialską rozrywkę - walki psów, podjęto próby wyhodowania większego psa do walk. Zaczęto krzyżować odate z innymi rasami. Przyczyniło się to do powstania ruchu na rzecz utrzymania czystej rasy praakity. Walk psów zakazano na początku XX wieku, a w 1919 roku uchwalono ustawę o zachowaniu czystej rasy tych psów. W 1931 roku rasa ta została uznana za pomnik przyrody Japonii i zaczęto uzywać nazwy akita. Geneza nazwy rasy jest następująca . Człon akita pochodzi  od nazwy prowincji Akita w górzystym rejonie japońskiej wyspy Honsiu- tam zachowało się najwięcej niezmienionych przez krzyżówki odate.  Drugi człon nazwy- inu- znaczy po japońsku pies. W czasie II wojny światowej doszło niemalże do zagłady rasy akita. Panujący głód zmuszał do zabijania i jedzenia tych psów. Dodatkowo były zabijane ze względu na zapotrzebowanie wojska na ich ciepłe, grube futro. Wojsko nie zabijało mieszańców akity, więc ludność, aby uchronić psy krzyżowała akitę z innymi rasami. Po wojnie na Wyspach , oprócz niewielkiej ilości psów czystej rasy akita inu, wytępowały takie mieszańce jak akita matagi, czy akita- owczarek. Ocalałe psy akita pozwoliły na odtworzenie rasy. Do roku 1945 nie wolno było psów akita wywozić za granicę. Po wojnie  akita-owczarek trafiły do USA i tam dały początek rasie- akita amerykańska.

Do Polski  pierwszy  akita inu trafiła w 1990 roku. Była to szarego umaszczenia suka. Pierszy samiec akity pojawił się w Polsce w 1993 roku. Dziś w naszym kraju są liczne hodowle zarejestrowane w Polskim Związku Kynologicznym. Niektóre z nich wykorzystują jako reproduktorów psów sprowadzanych z kraju kwitnącej wiśni. Przeciętnie cena szczenięcia z takich hodowli wynosi około 6000 zł.

[category,208]

Holder do góry
Szablon Shoper Modern 3.0™ od GrowCommerce
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl