VetAmicus
Koszyk
Zamknij
Kontynuuj zakupy ZAMAWIAM
suma: 0,00 zł
Ulubione produkty
Lista ulubionych jest pusta.

Wybierz coś dla siebie z naszej aktualnej oferty lub zaloguj się, aby przywrócić dodane produkty do listy z poprzedniej sesji.

Wpisz nazwę, markę lub cechę...
Menu

Niedowład tylnych łap u psa

Spis treści:
  1. Możliwe przyczyny niedowładu kończyn u psa
  2. Budowa i rola kręgosłupa u psa
  3. Choroby skutkujące niedowładem lub paraliżem kończyn u psa
  4. Dyskopatia
  5. Zespół końskiego ogona
  6. Zator włóknisto- chrzęstny rdzenia kręgowego.
  7. Mielopatia zwyrodnieniowa.
  8. Zapalenie krążka międzykręgowego i kręgów
  9. Inne choroby

Każdy opiekun psa bacznie obserwuje swojego pupila. Cieszymy się jego rozwojem. Jesteśmy dumni z nabywania przez naszego zwierzaka nowych umiejętności. Staramy się stworzyć mu jak najlepsze warunki do życia. Wiemy jak ważna dla życia psa jest zdolność do lokomocji . Każdy pies ma organiczną potrzebę biegania. Bacznie przyglądajmy się, czy u psa nie pojawiają się jakieś niepokojące objawy zwłaszcza dotyczące ruchu. Niektóre z nich mogą polegać na niedowładzie kończyn tylnych lub nawet ich paraliżu. Czym taki niedowład może być wywołany? Jak pomóc psu? Odpowiedzi znajdziesz w poniższym artykule. 

Możliwe przyczyny niedowładu tylnych kończyn

Zdolność do ruchu u każdego zwierzęcia wymaga współdziałania układu nerwowego z układem mięśniowym. Bodźce docierające ze środowiska trafiają do układu nerwowego. Układ nerwowy generuje impulsy nerwowe docierające do mięśni. Pobudzają mięśnie do skurczu. Na skurczu mięśni opiera się ruch organizmu. Z bardzo różnych przyczyn mogą pojawiać się zaburzenia w tym współdziałaniu. Mogą wynikać z  zaburzeń w działaniu układu nerwowego, mięśniowego lub też z komunikacji między tymi dwoma układami. Mogą one skutkować problemami ruchowymi także w odniesieniu do przednich i tylnych łap. Zaburzenia te wynikać mogą między innymi z takich schorzeń jak:

  • choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa
  • uszkodzenia rdzenia kręgowego
  • uszkodzenia nerwów obwodowych lub korzeni nerwów rdzeniowych
  • niektóre choroby neurologiczne np. padaczka
  • niektóre choroby zakaźne np. nosówka, wścieklizna
  • niektóre choroby metaboliczne np. choroby wątroby czy nerek
  • zaburzenia elektrolitowe
  • niekiedy przyczyna jest nieustalona

Niedowład tylnych łap u psa może być chwilowy lub długotrwały. Polega na zmniejszeniu siły lub ograniczeniu zakresu ruchu kończyn. Objawy niedowładu kończyn u psa mogą być bardzo różnorodne. Należą do nich kulawizna jednej lub obu kończyn. Może występować chwiejność chodu, sztywność, pociąganie łap, trudności w utrzymaniu równowagi u psa. Zwierzę może odczuwać ból, mrowienie tylnych łap. Zdarza się, że z tego powodu często liże, a nawet gryzie swoje łapy. Może nawet próbować odgryźć sobie kończynę. Dodatkowymi objawami u psa bywają nietrzymanie moczu i kału. Najczęstsze choroby skutkujące niedowładem tylnych kończyn u psa przedstawione są poniżej.

Budowa i rola kręgosłupa u psa

 Zwyrodnienia dotyczące kręgosłupa często skutkują niedowładem lub paraliżem łap u psa. Kręgosłup jest częścią szkieletu psa. Łączy się ruchomo z czaszką podtrzymując ją. Jest zbudowany z kręgów tworzących odcinki kręgosłupa. Odcinek - szyjny- 7 kręgów, piersiowy-13, lędźwiowy- 7, krzyżowy-3, ogonowy- 20- 23. Kręgi w każdym odcinku mają swoje specyficzne cechy anatomiczne, ale też mają cechy wspólne.  Kręgi nie są zrośnięte, z wyjątkiem krzyżowych. Dzięki temu kręgosłup zachowuje elastyczność, a pies może się poruszać. Między kręgami kręgosłupa znajdują się chrzęstno-włókniste krążki międzykręgowe. Pełnią one funkcje amortyzatora kręgosłupa i utrzymują kręgi w odpowiednim położeniu względem siebie. Kręgi krzyżowe zrastają się w kość krzyżową. Łączy się ona stawem lędźwiowo- krzyżowym z odcinkiem krzyżowym kręgosłupa psa.

Niedowład kończyn tylnych u psa

Kręgi posiadają w swoich trzonach otwory, tworzące razem kanał kręgowy kręgosłupa. W kanale tym umieszczony jest rdzeń kręgowy. Razem z  mózgowiem umieszczonym w czaszce tworzy ośrodkowy układ nerwowy. Z rdzeniem kręgowym połączone są nerwy rdzeniowe. Każdy nerw dzieli się na dwa korzenie nerwowe przechodzące między kręgami. Nerwy rdzeniowe tworzą obwodowy układ nerwowy obsługujący tułów i łapy u psa. Kręgosłup chroni rdzeń kręgowy, który przewodzi impulsy nerwowe między mózgowiem a układem nerwowym obwodowym. Z tych też powodów zmiany zwyrodnieniowe kręgów i dysków mogą mieć wpływ na rdzeń kręgowy i nerwy rdzeniowe.

Choroby skutkujące niedowładem lub paraliżem kończyn u psa

Dyskopatia

Dyskopatia u psa jest chorobą wynikającą ze zmian zwyrodnieniowych  kręgosłupa. Zwykle dotyczy zmian zwyrodnieniowych krążków międzykręgowych zwanych dyskami. Oddzielają one kręgi i zapewniają im amortyzację podczas ruchu. W skład krążków wchodzi jądro miażdżyste i pierścień włóknisty.

Dyskopatia u psa

Dyskopatia może się zdarzyć u każdego psa, ale częściej problem taki występuje u psów pewnych ras. Należą do nich: jamniki, shih tzu, pekińczyki, buldogi francuskie, corgi, beagle, spaniele i golden retrievery. Dyskopatia może pojawić się nagle np. po zeskoczeniu psa z łóżka lub postępować stopniowo i powoli. Mogą być dwa rodzaje zwyrodnień u psa  dotyczących krążka międzykręgowego.

  • typ I Hansena. Pierścień włóknisty dysku ulega zwapnieniu i z czasem ulega przerwaniu. Jądro miażdżyste nie jest wtedy utrzymywane we właściwym położeniu. I wypada ono do kanału kręgowego zwierzęcia. Zaczyna  uciskać na rdzeń kręgowy umieszczony w kanale kręgowym kręgosłupa. Zwykle dotyczy końcowej części kręgosłupa piersiowego i początkowej kręgosłupa lędźwiowego. Ucisk powoduje stan zapalny rdzenia kręgowego, ból oraz trudności w poruszaniu. Choroba ma zwykle przebieg ostry. U psa pojawia się niedowład tylnych łap. Ból powoduje, że pies przyjmuje charakterystyczną postawę- wygina grzbiet. Ten rodzaj dyskopatii najczęściej występuje u psów młodych  w wieku od 2 lat do 5 lat.
  • typ II Hansena. Zwyrodnienie krążka międzykręgowego u starszych psów prowadzi do zwłóknienia jądra miażdżystego. Uwypukla się ono w kierunku rdzenia kręgowego i uciska na rdzeń kręgowy. Rozwija się u psów starszych- powyżej 5 lat życia i zwykle u większych ras. Pies wykazuje niechęć do poruszania się, odczuwa silny ból, może być też nietrzymanie moczu i kału. W niektórych przypadkach dochodzi do paraliżu kończyn.
  • typ III Hansena.  Może wystąpić u psa każdej rasy, niezależnie od tego ile pies ma lat. Powstaje w wyniku urazu. Nie jest skutkiem zwyrodnienia. Uraz powoduje rozerwanie pierścienia włóknistego i jądro miażdżyste przemieszcza się uciskając na rdzeń kręgowy.

Dyskopatia jest jednym z najczęstszych problemów neurologicznych u naszych pupili. Leczy się ją zachowawczo a w koniecznych przypadkach operacyjnie. Konieczna jest też odpowiednia fizjoterapia. Oczywiście wdrożenie terapii poprzedzone jest badaniami diagnostycznymi i wywiadem lekarskim z właścicielem psa. Badania przeprowadza lekarz weterynarz. Wykorzystuje się głównie techniki obrazowania: RTG, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny. Lekarz na podstawie wywiadu i wyników badań ustala diagnozę i podejmuje decyzję co do leczenia. Jeśli weterynarz zaleci leczenia zachowawcze trzeba będzie ograniczyć psu ruch. Najczęściej przez zamknięcie psa w klatce na kilkanaście dni, niekiedy nawet na 3-4 tygodnie. Pies jest wyjmowany z niej tylko w celu załatwienia potrzeb fizjologicznych. Psu podaje się leki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Zalecona jest też rehabilitacja. Tylko w szczególnie ciężkich przypadkach lekarz podejmuje decyzję o zabiegu operacyjnym. W czasie operacji usuwane jest zwyrodniałe jądro miażdżyste. Rehabilitacja pooperacyjna jest długa i wymaga cierpliwości i troskliwości ze strony opiekuna.

Zespół końskiego ogona

Zespół końskiego ogona to inaczej zwyrodnieniowe zwężenie lędźwiowo- krzyżowe. Prowadzi ono do nieprawidłowego działania stawu lędźwiowo- krzyżowego. Może powodować zwyrodnienie krążka międzykręgowego i prowadzić do dyskopatii. Zwykle powoduje ucisk na korzenie nerwów rdzeniowych. Dotyczy to nerwów odchodzących od rdzenia kręgowego w okolicy lędźwiowo- krzyżowej. Ucisk na nerwy powoduje bardzo dotkliwy ból. Pies trzyma ogon bardzo nisko. Wykazuje niechęć do poruszania ogonem, ze względu na ból. Objawem może też być niedowład tylnych łap, nietrzymanie moczu i kału.

Po zdiagnozowaniu choroby przez weterynarza wdrażane jest leczenie. Leczenie głównie przeciwbólowe. Polega też na oszczędzaniu psu ruchu przez kilka dni, niekiedy kilkanaście dni. 

Zator włóknisto- chrzęstny rdzenia kręgowego.

Choroba dotyka najczęściej psy dużych ras. Zwłaszcza bardzo aktywnych fizycznie. Rozwijający się zator włóknisto chrzęstny blokuje przepływ krwi w naczyniach krwionośnych rdzenia kręgowego. Skutkiem jest powstanie ognisk niedokrwienia w rdzeniu kręgowym i ograniczenie możliwości jego pełnego działania. Zwykle w czasie kilku dni pojawia się jednostronny niedowład kończyn tylnych. Przyczyna powstawania zatoru nie jest znana. Stan chorobowy utrzymuje się niekiedy kilka tygodni. Po zbadaniu psa przez lekarza weterynarza wdraża się leczenie. Polega na podawaniu leków ograniczających stan zapalny i ograniczanie ruchu zwierząt. Rokowanie zależy od rozległości uszkodzeń rdzenia kręgowego.

Mielopatia zwyrodnieniowa.

Mielopatia zwyrodnieniowa jest chorobą wieloczynnikową. Psy na nią cierpiące mają w swoim DNA określoną mutację. Jednak do rozwoju choroby u psa potrzebne są jeszcze dodatkowe czynniki. Pojawia się dość późno w wieku od 8 do 12 lat. Najczęściej cierpią na nią zwierzęta dużych ras. Zdarza się np. u dużych pudli, owczarków niemieckich i szkockich, bokserów, welsh corgi.  Mielopatia u psa  to choroba  neurodegeneracyjna. Polega na stopniowej utracie osłonek mielinowych w aksonach komórek nerwowych w rdzeniu kręgowym psa. Początek choroby trudny do uchwycenia. Objawy stopniowo narastają. Pojawiają się problemy ze wstawaniem i niedowład tylnych łap u psa. Dodatkowo można zaobserwować u psa nieprawidłowe reakcje postawy i chwiejność zadu. Dochodzi też do krzyżowania tylnych łap i podwijania tylnych łap u psa. Często jednym z pierwszych objawów jest szybkie  ścieranie się pazurów tylnych łap u psa. Jest to skutkiem podwijania łap u psa. Mielopatia jest przypadkiem choroby bezbolesnej, ale stopniowo ograniczającej zdolność psa do ruchu. Z czasem może nastąpić paraliż wszystkich łap u psa.

Lekarz weterynarii może postawić diagnozę przez wykluczenie innych chorób. Brak skutecznego leczenia w przypadku tego problemu chorobowego. Pies nie cierpi z powodu bólu, tylko z ograniczenia zdolności do ruchu. Można pomóc psu zaopatrując go w specjalne uprzęże na czas spaceru. Pozwalają na podtrzymywanie tylnej części ciała, a przednie łapy umożliwiają psu ruch. Niekiedy stosowany jest rodzaj wózków inwalidzkich przymocowanych do tylnej części ciała. Pies ze sprawnymi przednimi łapami może wtedy samodzielnie nawet biegać. Niestety choroba ma charakter postępujący. Z upływem lat niedowład, a potem paraliż obejmuje też przednie kończyny psa. Mielopatia jest chorobą nieuleczalną,

Zapalenie krążka międzykręgowego i kręgów

Niekiedy infekcja bakteryjna dotycząca jakiegoś organu lub układu może doprowadzać do powstania komplikacji poinfekcyjnych. Takie komplikacje mogą towarzyć np. stanom zapalnym skóry, układu krążenia, układu moczowego. Zwłaszcza jeśli są wywoływane przez bakterie takie jak Streptococcus, Escherichia coli, Brucella. Mikroorganizmy z zaatakowanych narządów docierają do krążka międzykręgowego i osiedlają się w nim. Infekcja rozprzestrzenia sie stopniowo na przylegające do zainfekowanego krążka kręgi. Zmiany chorobowe prowadzą do powstania ucisku na rdzeń kręgowy lub korzenie nerwów rdzeniowych. Może też dochodzić do zwężenia przestrzeni międzykręgowej. Choroba może dotyczyć każdego odcinaka kręgosłupa. Objawem stanu zpalnego krążków międzykręgowych jest między innymi niedowład kończyn psa. Stosuje się zwykle trwającą kilka dni antybiotykoterapię.

Inne choroby

Niedowład łap u psa może niekiedy mieć banalne przyczyny. Zdarzają się takie objawy np. na skutek przewiania. Przewianie to zwykle  krótkotrwałe działanie zimnego powietrza na organizm psa. Obniża się ciepłota pewnych części ciała- tych na które działa zimne powietrze. Obniża się wskutek tego efektywnośc działania układu odpornościowego. Taki stan sprzyja stanom zapalnym np. mięśni, stawów. Objawem może być gorączka, bóle i przykurcze mięśni, niedowład łap u psa. Jest to stan przejściowy, utrzymuje się kilka dni. Można stosować rozgrzewające kompresy i utrzymywać psa w cieple. 

Niedowład łap u psa może być nawet przejściowym skutkiem niedyspozycji żołądkowo- jelitowych psa. W czasie takich niedyspozycji zbiera się w jelicie duża ilość gazów. Mogą wywierać ciśnienie na korzenie nerwowe. Prowadzić to może do niedowładu tylnych łap u psa. Jest to niedowład przejściowy, trwający kilka godzin lub dni. Pozbycie się gazów z jelita rozwiązuje problem.

Jeżeli zauważamy u psa niepokojące objawy, poprośmy lekarza o zbadanie psa. Diagnozowanie niektórych chorób nie jest sprawą prostą i łatwą. Objawy takie jak na przykład niezborność ruchu, niedowład łap, kulawizna, nietrzymanie moczu i kału nie są specyficzne. Występują przy wielu chorobach u psów. Mogą wystąpić w chorobach łatwych do wyleczenia, ale też i nieuleczalnych. Właściwa diagnostyka pozwoli na szybkie wdrożenia terapii. Zwierzę może zostać wyleczone, albo chociaż poprawiony będzie jego komfort życia. Pamiętajmy też, że szybka diagnoza pozwala w niektórych przypadkach na uratowanie życia psu.

Holder do góry
Szablon Shoper Modern 3.0™ od GrowCommerce
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl