|
Spis treści: |
Wszystkie zwierzęta częściej lub rzadziej chorują. Choroba jest skutkiem zaburzenia prawidłowej pracy jakiegoś narządu, czy całego układu. Koty należą do zwierząt ukrywających swoje złe samopoczucie, doskonale je maskują. Każdy troskliwy i odpowiedzialny opiekun powinien uważnie obserwować swojego pupila. Zauważenie objawów chorobowych u kotów nie jest wcale sprawą łatwą, ale kluczową dla postawienia szybkiej diagnozy. Dzięki temu będzie możliwe wdrożenie skutecznej, szybkiej terapii. Pamiętajmy też o profilaktyce pozwalającej na uniknięciu wielu ciężkich chorób u kotów.
Możliwe objawy chorobowe i przyczyny chorób
Zaburzenia chorobowe u psa czy kota może być spowodowane różnymi czynnikami. Są to uwarunkowania genetyczne, zmiany metaboliczne, czynniki infekcyjne, pasożyty. Mogą wynikać z obecności nowotworów czy być skutkiem urazów mechanicznych. Ilość możliwych chorób, na które mogą zapadać koty jest ogromna. Niektóre choroby występują dość powszechnie, inne są chorobami rzadkimi. Zapadalność kotów na poszczególne choroby wynika między innymi z predyspozycji genetycznych, odżywiania, warunków życia. Ilość i rodzaj aktywności fizycznej, stres, stosowanie konkretnej karmy też mają znaczenie. Często pewne rasy kota i psa są do pewnych chorób szczególnie predestynowane.
Wiele chorób u kota czy psa daje wyraźne objawy dopiero w dużym stopniu zaawansowania. Dlatego powinniśmy zwierzę uważnie obserwować. Możemy dzięki temu szybko wychwycić objawy wskazujące na chorobę toczącą się w organizmie psa czy kota
- Zmiana zachowania kota. Apatia kota zwłaszcza młodego jest zawsze niepokojąca. Kot niechętny do zabawy, apatyczny powinien być skonsultowany z lekarzem weterynarii.
- Objawami choroby są też zaburzenia apetytu i duża ilość wypijanej wody.
- Także zmiany ilości, częstości oddawanego moczu i kału powinny być dla opiekuna sygnałem alarmowym. Wskazuje na to, że coś się dzieje niedobrego ze zdrowiem kota lub psa.
- Wymioty, torsje i biegunki są wskazówką jakiejś nieprawidłowości w działaniu przewodu pokarmowego. Mogą być też objawami wielu innych chorób
- Świąd skóry u kota i pogorszenie stanu okrywy włosowej,
- Nieprawidłowa ciepłota ciała - powyżej 39 stopni Celsjusza
- Utrata wagi
- Wydzielina z oczu i nosa
- Nieświeży oddech
Poniżej przedstawiono charakterystykę najczęściej występujących chorób u kotów.
Przewlekła niewydolność nerek u kota
Niewydolność nerek u kotów jest wtedy, kiedy 75% ich struktury uległo uszkodzeniu. Nerki służą do oczyszczania organizmu zwierząt z mocznika oraz regulacji ilości wody i minerałów w organizmie. Dlatego niewydolność nerek może przyczynić się do śmierci naszego pupila. Chorują częściej starsze koty . Zwykle każdy kot w wieku powyżej 15 lat ma w jakimś stopniu niewydolne nerki. Objawy niewydolności występujące u kota i psa to brak apetytu, wymioty, apatia, zmatowienie sierści, biegunka. Bardzo charakterystyczne są stany zapalne w obrębie jamy ustnej kota i mocznicowy zapach jego oddechu. Towarzyszy im wzmożone pragnienie i zwiększona częstotliwość oddawania moczu. Po diagnozie lekarz weterynarii wdroży odpowiednie leczenie farmakologiczne. Spowoduje to obniżenie poziomu mocznika i kreatyniny we krwi kota oraz wyrównania poziomu elektrolitów. Zaleci też odpowiednią dietę nerkową. Polega ona na podawaniu karmy weterynaryjnej dla kotów z niewydolnością nerek. Karma taka zawiera obniżoną ilością białka.
Syndrom urologiczny kotówSyndrom urologiczny to stany zapalne pęcherza moczowego i/ lub dróg moczowych u kotów. Zwykle zapadają na te stany zapalne kastrowane samce kotów. Choroba może pojawić się u zwierząt w różnym wieku. Koty dość często zapadają na tę chorobę. Szacuje się, że nawet 10% populacji kotów choruje na nią. Choroby zapalne układu wydalniczego w przypadku kotów mogą manifestować się bardzo różnorodnymi zmianami. Nie udało się ustalić jednoznacznej przyczyny takich zmian chorobowych. Dlatego syndrom ten nazywany jest też idiopatycznym zapaleniem pęcherza moczowego i dróg moczowych. Cechą charakterystyczną tej choroby jest jej nawracający charakter mimo stosowanego leczenia. Często prowadzi też do niedrożności cewki moczowej. Kot ma wtedy trudności z oddaniem moczu i czuje silny ból. Dlatego podczas próby oddania moczu kot żałośnie miauczy a w kuwecie pojawiają się ślady krwi. Zdarza się, że koty oddają mocz poza kuwetą. Nie bagatelizujmy takich sytuacji. Potrzebna jest jak najszybsza pomoc lekarska dla naszego pupila.
Alergiczne pchle zapalenie skóry- APZS
Jest to zapalenie skóry kota lub psa wywoływane przez pchły. Ślina pcheł może wywołać silną reakcję alergiczną a ich ukąszenia spowodować ą stan zapalny skóry. Choroba zazwyczaj dotyka kota czy psa w wieku między pierwszym, a 4 rokiem życia.
Pchły są głównym powodem dolegliwości skórnych u kotów i psów. Objawy APZS to
- świąd skóry
- obecność pcheł lub ich odchodów
- sezonowe, letnie zapalenie skóry
- przeczulica skóry
- grudki, rumień skóry
- łojotok
Konieczne jest przeprowadzenie odpowiednich badań oglądowych skóry kota, odpchlenie i wdrożenie właściwego leczenia przez lekarza weterynarii. Profilaktycznie powinno się zabezpieczanie kotów przed pchłami odpowiednimi preparatami. Należy stosować je zgodnie z harmonogramem podanym przez producenta lub lekarza weterynarii.
Koci katar
Koci katar jest chorobą wirusową, której przyczyną są: herpeswirus kotów typu 1 oraz kalciwirusy kotów. U psa taka choroba nie występuje. Herpeswirus może wejść w stan latencji, czyli uśpienia. Pozostaje w niektórych komórkach ciała kota, ale w stanie nieaktywnym. Kot staje się do końca życia nosicielem tego wirusa. Uważa się, że około 80% kotów, które przebyły zarażenie tym wirusem, jest bezobjawowym nosicielem. U mniej więcej połowy uśpiony wirus może ulec reaktywacji pod wpływem obniżenia efektywności działania układu odpornościowego. Uaktywnienie uśpionego wirusa może dawać objawy choroby lub przebiegać bezobjawowo. Koty z aktywnym herpeswirusem rozsiewają go w otoczeniu przez około 2 tygodnie. W środowisku wirus żyje około 18 godzin. Wirusy te są wrażliwe na powszechnie stosowane środki dezynfekujące. Kalciwirusy w środowisku są podatne na mutacje. W związku z tym są bardzo zróżnicowane genetycznie, Wyróżnia się ich obecnie ponad 100 szczepów. W środowisku wirusy te żyją do 28 dni. Ich uśmiercenie przez dezynfekcję nie jest łatwe. Najbardziej narażone na ciężki przebieg wirusowego zapalenia są koty z obniżoną efektywnością układu immunologicznego. Również kocięta w wieku od 6 do 12 tygodni są podatne na zarażenie kocim wirusem. Pierwsze objawy choroby pojawiają się w przeciągu 2 do 9 dni od zarażenia wirusem.
Najpierw pojawia się utrata apetytu, apatia, kichanie, wypływ jedno lub obustronny z nosa, gorączka. Wydzielina z nosa może być surowicza lub ropna. Na błonach śluzowych jamy ustnej pojawiają się owrzodzenia. To, jaki jest przebieg choroby i jakie są objawy, w dużej mierze zależy od odporności kota. Wynika też z tego, jaki rodzaj szczepu wirusowego dominuje w infekcji. W przypadku kociego kataru jest skuteczna profilaktyka polegająca na szczepieniu kociąt.
Panleukopenia kotów- FPV
Podobnie jak koci katar jest chorobą wirusową. Nazywana jest inaczej kocią parwowirozą lub kocim tyfusem. Najczęściej chorują kocięta w przypadku, kiedy nie uzyskały odporności przekazywanej wraz z mlekiem matki. Najczęściej dotyczy kotów bezdomnych i przebywających w dużych skupiskach. Objawem jest silna biegunka, pogarsza się stan skóry. Szybko prowadzi do odwodnienia kociaka. Kotki są apatyczne, mogą zapadać w letarg. Ratunkiem może być szybka diagnoza i zastosowanie odpowiedniego leczenia. Niestety może się okazać ono bezskuteczne. Przeciwko panleukopenii jest bardzo skuteczna szczepionka należąca do podstawowych szczepień kota.
Białaczka kotów
Jest to kolejna choroba wirusowa kotów. Wirus przenoszony jest przez ślinę, kał, mocz, krew zakażonego kota. Jest bardzo duża łatwość zarażeń, zwłaszcza w skupiskach kotów. Do objawów należy anemia, zaburzenia odporności, podatność na różnorodne infekcje. U chorych ciężarnych kotek dochodzi do poronień. Może nastąpić rozwój nowotworów, szczególnie chłoniaka. Przeciwko białaczce jest skuteczne szczepienie należące do podstawowych szczepień.
Wścieklizna
Wścieklizna to jedna z groźniejszych chorób zakaźnych różnych zwierząt, w tym psów i kotów. Może dotyczyć też zwierząt gospodarskich- bydła, świń, owiec, kóz, koni. Chorują na nią również zwierzęta dziko żyjące. Ludzie też mogą zachorować na wściekliznę.
W Europie naturalnym rezerwuarem wirusów wścieklizny są nietoperze i dzikie psowate- lisy i jenoty. Wirusy znajdują się w ślinie, krwi, moczu i kale chorych zwierząt. Najczęściej do zakażenia psa czy kota dochodzi w wyniku pogryzienia przez chore zwierzę. Do zakażenia może też dojść przez kontakt wirusów z błoną śluzową psów lub kotów. Zjadanie przez psa lub kota padłych na wściekliznę zwierząt prowadzi też do zakażenia wścieklizną. Potencjalnie niebezpieczny jest też kontakt zdrowych zwierząt i ludzi z moczem lub kałem chorych zwierząt. Wirusy dostają się do centralnego układu nerwowego. Tam się namnażają i rozprzestrzeniają się po całym organizmie zakażonych psów czy kotów. Trafiają też do ślinianek. Przy ugryzieniu innego zwierzęcia lub człowieka wirusy zostaną razem ze śliną przekazany do kolejnego organizmu. Okres inkubacji choroby u zakażonych zwierząt i u ludzi trwa od kilku dni do nawet 150 dni. Najczęściej wynosi około tygodnia. Okres inkubacji to okres, jaki mija między dniem zakażenia a pojawieniem się objawów choroby.
Otyłość u kotów
Badania pokazują, że 40% kotów domowych ma nadwagę, z czego 5% to koty otyłe. Nadwaga u kota jest wtedy gdy waga ciała jest wyższa o 15-20% w stosunku do idealnej. Otyłość kota jeśli waga jest wyższa o 30-40% od wagi idealnej. Przyczyną otyłości jest głównie zła dieta i niedostatek aktywności ruchowej kota. Koty potrzebują on około 5 g białka/ kg masy ciała/dobę.
Mięso jest podstawowym źródłem białka dla kota. Dobra karma powinna zawierać co najmniej 80% mięsa. Jeśli podajemy gorsze jakościowo mokre karmy, mają one mniejszą zawartość białka, a więcej produktów zbożowych zwykle musimy podać ich kotu więcej, żeby zaspokoić ich zapotrzebowanie na białko. Może się okazać, że w rezultacie kosztują nas więcej, bo karmy wysokojakościowej podajemy po prostu mniej.
Otyłość już sama w sobie jest groźną chorobą, dotykającą nie tylko zwierząt, ale i ludzi. Powinna być jak najszybciej leczona przez lekarza weterynarii lub zoodietetyka. Dodatkowo może przyczyniać się do powstania wielu innych chorób takich jak:
- choroby serca, w tym bardzo groźna niewydolność mięśnia sercowego,
- liczne choroby układu krążenia dotyczące nie tylko serca, ale i naczyń oraz ciśnienia krwi,
- choroby wątroby,
- choroby układu oddechowego
- choroby metaboliczne- głównie cukrzyca,
- choroby przewodu pokarmowego,
- choroby zwyrodnieniowe układu ruchu
Z powodu bardzo negatywnego wpływu nadmiaru kilogramów na zdrowie zwierzęcia, trzeba po stwierdzeniu tych przypadłości podjąć odpowiednie działania np. stosowanie odpowiedniej karmy Mocno otyłego pupila musimy leczyć pod okiem specjalisty.
Jeśli u kota nie ma wyraźnych objawów choroby, wcale nie musi oznaczać że jest on zdrowy. Pamiętajmy koty maskują swoje złe samopoczucie. Dlatego powińńiśmy uważnie je obserwować. Wczesne wykrycie objawów daje większą szansę na szybką diagnozę i wdrożenia właściwego leczenia. Pamiętajmy też o właściwej profilaktyce, w tym odpowiedniej diecie i szczepionkach.
