VetAmicus
Koszyk
Zamknij
Kontynuuj zakupy ZAMAWIAM
suma: 0,00 zł
Ulubione produkty
Lista ulubionych jest pusta.

Wybierz coś dla siebie z naszej aktualnej oferty lub zaloguj się, aby przywrócić dodane produkty do listy z poprzedniej sesji.

Wpisz nazwę, markę lub cechę...
Menu

Dog niemiecki - Potężny pies o łagodnym sercu

 Spis treści:
  1. Informacje dotyczące wyglądu doga niemieckiego
  2. Umaszczenie doga niemieckiego
  3. Charakter psa rasy dog niemiecki
  4. Szkoenie i wychowanie doga
  5. Dla kogo dog niemiecki?
  6. Pielęgnacja psa rasy dog niemiecki
  7. Żywienie psa rasy dog niemiecki
  8. Możliwe problemy zdrowotne doga niemieckiego 
  9. Historia rasy
  10. Wady i zalety doga niemieckiego

Dog niemiecki jest psem o imponującej posturze. Budzi respekt swoją wielkością, ale też i zachwyt harmonijną budową i elegancją poruszania się. Te największe na świecie psy były w  przeszłości wykorzystywane do polowań na grubą zwierzynę i jako psy bojowe. Dzisiaj są doskonałymi psami rodzinnymi. Dobrze wychowane są oazą spokoju, łagodne i przyjacielskie, kochające swoją rodzinę.

Informacje dotyczące wyglądu doga niemieckiego

Urodziwy, harmonijnie zbudowany dog niemiecki stanowi cudowny widok. Nawet we wzorcu rasy opracowanym przez FCI jest określony jako Apollo wśród ras psów. Jego posągowa, majestatyczna sylwetka to nie wszystko.. Psy tej rasy są największe na świecie. Dorosły samiec w kłębie osiąga co najmniej 80 cm, a suka co najmniej 72 cm. Rekordzistą pod względem wysokości był pies Zeus, który osiągnął wzrost 111,8 cm. Masa ciała psa tej rasy też jest imponująca i wynosi około 90 kg, suki są lżejsze. Ważą w przedziale 46- 78 kg. Głowa doga niemieckiego jest duża, ale proporcjonalna do wielkości ciała. Ma wydłużony kształt o szerokim grzbiecie nosa i słabo zaznaczonymi policzkami. Oczy psa są średniej wielkości, owalne o bystrym wyrazie, ciemne. U dogów błękitnych i arlekinów są jaśniejsze. Powieki dobrze przylegają do gałek ocznych. Trufla nosowa dość duża, czarna Wargi też ciemne, zwykle o ciemnej pigmentacji są grube i opadające. U arlekinów i nos i wargi mogą być jaśniej pigmentowane. Uszy psa tej rasy są wysoko osadzone, wiszące, dość duże. Ich przednia krawędź przylega do policzków. Szyja długa, muskularna z wysklepioną linią karku. Grzbiet psa jest krótki, ale zwarty. Klatka piersiowa dobrze wysklepiona. Zad szeroki i umięśniony, a brzuch podkasany. Ogon jest wysoko osadzony, szeroki u nasady i stopniowo się zwężający. Sięga stawu skokowego. W spoczynku opuszczony. W ruchu noszony wygięty szablasto nie przekracza mocno linii grzbietu. Kończyny długie, mocne o owalnych stopach z wysklepionymi o zwartym układzie palcami. Sierść doga niemieckiego jest  o krótkim i błyszczącym włosie, pozbawiona podszerstka. Sierść dogatej rasy psów jest bardzo gładka i przylegająca do ciała.

Umaszczenie doga niemieckiego

Umaszczenie psa może być różnorodne:

  • złociste (od jasnozłocistego po ciemnozłocisty, z ciemną maską i bez białych znaczeń)
  • pręgowane (od jasnozłocistego po ciemnozłocisty, z czarnymi pręgami i czarną maską)
  • typu arlekin (biała sierść z czarnymi plamami na całym ciele i maską)
  • czarne (czarna sierść z białymi znaczeniami) 
  • błękitne (stalowoniebieska sierść z białymi znaczeniami lub bez nich)

Charakter psa rasy dog niemiecki

Dog niemiecki swoją potężną sylwetką budzi respekt. Jednak mimo wyglądu budzącego onieśmielenie charakter tego olbrzyma jest zaskakująco łagodny. Oczywiście duże znaczenie dla tej łagodności ma odpowiednie wychowanie psa. Już od wczesnego wieku szczenięcego dog powinien być socjalizowany, zresztą jak psy wszystkich ras. Nie reaguje wtedy w sposób nieprzewidywalny na to co dzieje się w jego otoczeniu. Dog nieniecki jest psem pełnym temperamentu, ale spokojnym. Potrzebuje dużo uczucia ze strony opiekuna, ale sam też okazuje uczucia. Jest bardzo przywiązany do opiekuna. Jeśli żyje w rodzinie, przywiązany jest do wszystkich domowników. W rodzinie dog niemiecki zwykle wybiera jedną osobę, która staje się jego przewodnikiem. Potrzebuje bliskiego kontaktu z ludźmi. Zostawiany samemu sobie na długie godziny wykazuje objawy lęku separacyjnego. Może wtedy niszczyć przedmioty w swoim otoczeniu. Jest wręcz idealnym psem rodzinnym. Lubi towarzystwo dzieci i chętnie się z nimi bawi. Jest wobec nich delikatny. Jednakże zabawy doga niemieckiego z dziećmi powinny być zawsze nadzorowane przez dorosłych. Pies zwykle nie zdaje sobie sprawy ze swojej wagi. Może przewrócić lub w zabawie przygnieść dziecko. Zawsze też uczymy dzieci właściwego traktowania zwierząt i poszanowania ich potrzeb. W stosunku do obcych są nieufne i trzymają dystans. Dog niemiecki nie jest psem agresywnym. Pies tej rasy ma wysoki próg wrażliwości. To oznacza, że nie daje się łatwo sprowokować do agresywnego zachowania. Psy tej rasy nie są jednak bezkrytycznie uległe.  W obronie swojej rodziny jest bardzo skuteczny. Gotów w obronie rodziny nawet poświęcić życie. W stosunku do innych zwierząt wykazuje daleko idącą tolerancję. Doskonale może koegzystować z innymi psami, zaakceptuje też obecność kota. Nie próbuje zdobywać dominacji nad zwierzętami. Pies tej rasy może się  dać podporządkować nawet kotu. Dog niemiecki wymaga regularnego ruchu. Nie jest jednak psem hiperaktywnym, nie ma pociągu do psich sportów. Po spacerze uwielbia wylegiwać się na kanapie, zwłaszcza w towarzystwie swojego opiekuna. 

Szkolenie i wychowanie doga niemieckiego

Wychowanie szczeniaka doga niemieckiego należy zacząć od wczesnej jego socjalizacji. Polega ona na zapoznawaniu psa z wieloma bodźcami. Powinien mieć kontakt z różnymi innymi zwierzętami, ludźmi, zapachami, widokami, sytuacjami. Dzięki temu zbuduje sobie psychiczną odporność na sytuacje, które będą go w życiu spotykały. W innym przypadku pies w przyszłości może stać się nadmiernie lękliwy i nieprzewidywalny w reakcjach np. reagować agresją na nieznane sobie sytuacje. Zawsze dobrym pomysłem na socjalizację i początki nauki posłuszeństwa jest udział psa w zajęciach psiego przedszkola. Tam szczeniak spotka inne psy i nauczy się właściwych relacji z nimi. Dog niemiecki jest psem inteligentnym, Dość szybko się uczy, zwłaszcza w młodym wieku. Wymaga konsekwentnego prowadzenia od młodego wieku. Bezwzględne posłuszeństwo trzeba mu wpoić raz na zawsze, aby nie stał się nieprzewidywalny. Trzeba pokazać psu granice, których swoim zachowaniem nie może przekraczać. Psy tej rasy  potrzebują treningu prowadzonego w stanowczy, ale łagodny i konsekwentny sposób. Trening nie może być nudny. To wyklucza wielokrotne powtarzanie tych samych ćwiczeń przez psa. Dog niemiecki znudzony monotonią powtarzanych ćwiczeń może się ociągać w ich wykonywaniu. Motywowanie psa w nauce komend i posłuszeństwa powinno być wyłącznie pozytywne. Dogi niemieckie mają bardzo wrażliwą psychikę. Stosowanie kar może być dla ich psychiki destrukcyjne. Największą nagrodą dla psa jest zadowolenie opiekuna wyrażone pochwałą i pieszczotą. Dogi niemieckie nie są łakomczuchami, ale smakołyk dla psa zawsze jest mile przyjmowany. Kluczem do sukcesu wychowawczego w odniesieniu  do tej rasy psów jest nawiązanie przyjacielskiej więzi między psem a opiekunem, opartej na zaufaniu. Należy więc poświęcić psu dużo czasu i uwagi. Przyjacielskie więzi można rozbudowywać w trakcie spacerów, poprzez zabawę i pieszczoty. Dogi niemieckie doskonale sprawdzają się jako psy rodzinne, stróżujące i terapeutyczne. 

Dla kogo dog niemiecki?

Mimo spokojnego charakteru i łagodności dog niemiecki nie jest dla każdego opiekuna. Właściciel psa musi być osobą spokojną, opanowaną, ale konsekwentną. Powinien umieć ustalić jasne dla psa zasady wspólnego życia, oraz konsekwentnie je egzekwować. Dog niemiecki ma wrażliwą psychikę, opiekun nie może być osobą niecierpliwą i nerwową. Dog nie uczy się wyjątkowo szybko. Opiekunem  psa nie może być więc osoba, która oczekuje natychmiastowych efektów nauki psa. Nie powinna być właścicielem psa tej rasy osoba wymagająca pedantycznej czystości. Dog mocno się ślini, zostawiając wszędzie mokre plamy. Dog niemiecki może mieszkać z osobą samotną. Doskonale odnajdzie się też w rodzinie z dziećmi. Najlepszym miejscem do życia doga niemieckiego jest dom z podwórkiem. Psy tej rasy dobrze odnajdą się też w mieszkaniu w bloku.

Pielęgnacja psa rasy dog niemiecki

Pielęgnacja psa tej rasy nie jest skomplikowana i uciążliwa. Ze względu na brak podszerstka linienie u psa jest mało nasilone. Krótką sierść doga niemieckiego wystarczy raz na tydzień wyczesać, najlepiej włosianą szczotką dla psa. Kąpiele psa są wskazane tylko, kiedy pies się wybrudzi. Używamy wtedy szamponu dla psów krótkowłosych i następnie odżywki poprawiającej kondycję sierści. Szczególną uwagę powinniśmy poświęcić pielęgnacji uszu psa. U każdego psa z wiszącymi uszami występuje skłonność do bakteryjnych i grzybiczych infekcji uszu. Wynika to z braku wentylacji przylegających do pyska uszu. Jeśli w uszach jest podejrzana wydzielina lub brzydki zapach, poprośmy lekarza weterynarii o konsultację. Dog niemiecki z powodu cienkiej okrywy włosowej łatwo marznie i nie jest odporny na złe warunki atmosferyczne. Unikajmy więc pozostawiania psa na dworze w chłodnie lub mokre dni. W chłodniejsze pory roku należy dogowi niemieckiemu zakładać ubranko na spacery. Nie dopuszczajmy do chodzenia młodych dogów po schodach, zwiększa to ryzyko schorzeń stawów u psa. Systematycznie sprawdzajmy stan oczu psa i przycinajmy w razie potrzeby pazury za pomocą obcinarek dla psów.

Żywienie psa rasy dog niemiecki

Karma dla psa tej rasy powinna być wysokiej jakości, pełnoporcjowa z dużą zawartością mięsa. Dla szczeniaków powinno podawać się specjalną, dostosowaną do tej fazy rozwojowej karmę dla juniorów. Najlepiej karmę gotową dla szczeniąt rasy psów olbrzymich. Może być to karma sucha lub mokra. Dorosły dog niemiecki ma inne zapotrzebowanie na składniki odżywcze i witaminy. Dlatego dostaje karmę dla psów dorosłych. Najczęściej korzystamy z gotowych karm suchych i mokrych. Zwykle podajemy psu naprzemiennie raz karmę suchą, raz mokrą. Na opakowaniu takich karm jest zamieszczona informacja dotycząca ilości karmy przewidzianej dla psa o określonej masie ciała. Dzienna rację pokarmową doga niemieckiego rozdzielmy na dwie lub trzy porcje podawane o określonej porze dnia. Pamiętajmy, że duże rasy psów mogą być podatne na rozszerzenie i skręt żołądka. Z tego powodu zapobiegawczo podajemy mniejsze porcje jedzenia, ale oczywiście częściej. Pamiętajmy, że pełnoporcjowa karma podawana psu w odpowiedniej ilości nie wymaga suplementowania. Jeśli zdecydujemy się na dietę Barf lub inne przygotowywane w domu posiłki dla psa tej rasy powinniśmy je  suplementować wapniem i witaminami oraz wzbogacać chondroityną. Jest ona substancją wzmacniającą stawy, a dokładniej chrząstkę stawową psów. Dodajemy też olej z łososia między innymi dla dobrej kondycji sierści psa. Starajmy się nie przekraczać ustalonych porcji dziennej diety dla doga niemieckiego. Skutki nadwagi są groźne dla zdrowia, skracają długość życia i zmniejszają jego komfort. Jeśli decydujemy się na np. nagradzanie psa psimi smakołykami, uwzględnijmy je w dziennej dawce karmy. 

Możliwe problemy zdrowotne doga niemieckiego 

 Psy tej rasy niestety nie żyją długo. Nierozsądna hodowla skierowana głównie na wielkość doprowadziła do częstych kłopotów zdrowotnych tej rasy psów. Dogi niemieckie wykazują pewne skłonności do chorób uszu.  Wielkość i kształt uszu sprawia, że może częściej dochodzić do ich infekcji. Zdarzają się też problemy okulistyczne- najczęściej tzw. wiśniowe oko- wypadanie gruczołu trzeciej powieki. To schorzenie wymaga interwencji okulistycznej. Zdarzają sie też takie schorzenia oczu jak zespół suchego oka, zaćma, jaskra, dysplazja siatkówki. Mogą też u psa występować wady powiek- podwijanie lub wywijanie powieki. Bywają też przypadki głuchoty czy padaczki. Część chorób dotykających psy tej rasy to zwyrodnienia kręgosłupa i dysplazje stawów biodrowych. Zdarzają się też pęknięcia chrząstki stawów. Bardzo groźną chorobą doga niemieckiego jest kardiomiopatia rozstrzeniowa. Również groźne jest rozszerzenie i skręt żołądka u psa. Dog niemiecki w wieku senioralnym może cierpieć na nowotwór kości.

Dogi niemieckie żyją 8- 10 lat 

Historia rasy

Dog niemiecki prawdopodobnie pochodzi od dogów tybetańskich. Trafiły one z Tybetu do Rzymu i Grecji. Tu były krzyżowane z bullenbeisserami i psami myśliwskimi. Uzyskane dogowate psy były wykorzystywane między innymi przez plemiona germańskie do polowań na grubą zwierzynę. Ich wygląd odbiegał jednak od dzisiejszego wizerunku doga. Swój współczesny wygląd dogi uzyskały wskutek domieszki cech charta. Powstały psy lżejsze, sprawniejsze fizycznie. Rasa została ostatecznie ustalona pod koniec lat 80- tych XIX wieku. Pierwszy wzorzec tej rasy psów został ustalony właśnie w latach 80 XIX wieku. W 1888 została nadana rasie oficjalna nazwa.  Wtedy też dogi wprowadziły się do domów zamożnych mieszczan, stając się symbolem ich statusu materialnego. Książę Bismarck uczynił z doga "psem Rzeszy". W krajach Skandynawii i w Anglii  dog zwany jest dużym Duńczykiem. Są bowiem pewne wątpliwości co do kraju w którym rasa powstała. Do Polski dogi dotarły w latach 90-  tych XIX wieku. Obecnie ich hodowla jest stosunkowo powszechna.

Wady i zalety doga niemieckiego 

Wady:

  • krótko żyje- 8- 10 lat
  • dość kosztowny w utrzymaniu, głównie ze względu na jego żywienie
  • mało odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne
  • liczne problemy zdrowotne
  • mocno się ślini

Zalety:

  • łagodny i spokojny charakter
  • nie jest szczekliwy
  • tolerancyjny dla zwierząt
  • dobry stróż
Holder do góry
Szablon Shoper Modern 3.0™ od GrowCommerce
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl