|
Spis treści: |
Dlaczego kot gryzie człowieka? Powody mogą być różne. Jeśli problem gryzienia jest nasilony, trzeba go rozwiązać. A można to zrobić nie przez karcenie kota, ale poznanie przyczyn i wyeliminowanie ich.
Koty komunikują się ze swoimi opiekunami na różne sposoby. Przekazują nam informacje wokalizą i zachowaniem. Człowiek nie zawsze odpowiednio interpretuje te sygnały, czasami ich nie dostrzega. Jeżeli kot zaczyna gryźć nasze palce, czy kostki u nóg to też pewien przekaz do człowieka. Przeanalizujmy okoliczność takich sytuacji, żebyśmy mogli dociec, jakie przyczyny są źródłem takiego postępowania
Możliwe przyczyny gryzienia opiekuna przez kota.
Najczęściej możliwymi przyczynami agresywnego zachowania i gryzienia są: nieprawidłowa socjalizacja, błędy wychowawcze, instynkt łowiecki, niewłaściwy odbiór sygnałów przez opiekuna, sytuacje stresowe i lęk, nadpobudliwość kota, choroba i ból.
Nieprawidłowa socjalizacja kota.
Kocica zwykle rodzi w miocie 4- 5 młodych. Kotki uczą się zachowania od matki i od rodzeństwa. Bawiąc się ze sobą, używają zębów i pazurów. Uczą się, jak mocno można ich używać, żeby nie zadawać bólu. Jeśli zostaną zbyt wcześnie zabrane od matki i rodzeństwa, nie znają granic zadawania bólu i po prostu w relacjach z opiekunem nie hamują siły ugryzień. Nie nauczyły się, jak to robi we właściwych relacjach, nie nauczyły się życia w grupie. Proces socjalizacji u kotów trwa około 3 miesięcy. Pierwsze dwa miesiące kotek powinien spędzić z matką i rodzeństwem, czyli dopiero 7- 8 tygodniowe kotki mogą być zabierane z gniazda rodzinnego. Następne tygodnie powinien socjalizować go opiekun, wyznaczając granice możliwego zachowania. Nieprawidłowo socjalizowany kot gryzie w zabawie, bo nie nauczył się, że to niewłaściwe.
Niewłaściwe nawyki kota.
Małe słodkie kociątko aż się prosi, żeby się z nim bawić. Często robimy to niewłaściwe. Bawimy się z nim, pozwalając gryźć i lizać naszą rękę. Jego malutkie ząbki nie zadają nam bólu. Kot jednak rośnie i nabiera siły. Wkrótce staje się dużym kotem, który uważa, że gryzienie ręki opiekuna to dla obu stron fajna zabawa. To, że nagle człowiek wyrywa ze złością rękę, krzyczy na kota, jest dla kota niezrozumiałe. Przecież wcześniej opiekun nie miał nic przeciwko takiej zabawie z mruczkiem. Pamiętajmy, aby bawiąc się z kotem używać nie własnej ręki, ale odpowiednich zabawek. Kot nie nabierze wtedy nawyku traktowania naszej ręki jako obiektu do zabawy, czasami nieco brutalnej. Ręki, którą kot chwycił zębami, nie wyrywajmy gwałtownie. Zwykle gwałtowny ruch pobudza siłę nacisku zębów, a kot może także wspomóc się pazurami. Dajemy kotu sygnałem dźwiękowym do zrozumienia, że zadaje nam ból np. mówimy stanowczo "nie". Przerywamy też natychmiast zabawę, gdy ze strony kota pojawia się agresja. Jeśli będziemy konsekwentni, kot wkrótce zrozumie, że takie zachowanie nie jest przez nas akceptowane.
Instynkt łowiecki kota.
Koty to udomowione drapieżniki. Mają nadal zachowany silny instynkt myśliwski. Kot jest łowcą. Wychodzące koty polują na drobne gryzonie i ptaki, a kot niewychodzący nie ma jak zrealizować instynktu łowieckiego. Może więc za obiekty polowania uznać np. nogi człowieka i próbować je upolować, chwytając opiekuna za nogi i gryząc w kostki. Aby powstrzymać takie ataki, opiekun powinien w warunkach domowych odtworzyć łańcuch łowiecki. Na ten łańcuch składają się polowanie, zabawa zdobyczą, zjedzenie jej, umycie się i odpoczynek. Można wykorzystać jako obiekt polowania piórko uczepione na końcu wędki lub inne tego typu zabawki dla kota. Pozwolić mruczkowi na atakowanie i "upolowanie" zdobyczy. Po sukcesie łowieckim należy się smaczna przekąska, a po niej toaleta i odpoczynek. Zabawy takie powinny być w miarę regularne. Kot z zaspokojonym instynktem łowieckim nie będzie ciągle czyhał na nasze nogi.
[category,144]
Niewłaściwy odbiór sygnałów przez opiekuna.
Często mruczek wskakuje na nasze kolana, domagając się głaskania. Mruczy z zadowolenia, a w pewnej chwili kot gryzie nasze palce. Co się stało? Otóż kot ma już dość pieszczot. Dawał nam sygnały, że nie chce już być głaskany, ale ich nie zauważyliśmy, albo nie zinterpretowaliśmy właściwie sygnałów dawanych przez naszego kota. Sygnały te to nerwowe ruchy końcem ogona, kładzenie uszu nieco w bok i do tyłu, naprężanie i marszczenie skóry, kot przestaje mruczeć. Opiekuna, który nie zauważył tych symptomów, zwierzę może delikatnie ugryźć. To ostatnie ostrzeżenie, po nim kot może solidnie ugryźć i podrapać opiekuna wyrywając się z jego objęć. Trzeba uważnie obserwować pupila i nie przedłużać pieszczot, jeśli kot ma ich dość lub ich nie akceptuje. Są koty, które lubią pieszczoty i mogą godzinami się im poddawać i takie, które ich w zasadzie nie lubią. Nie trzeba ich zmieniać, tylko zaakceptować osobowość kota.
Sytuacje stresowe.
Koty to rutyniarze. Lubią stały rytm i porządek dnia znane sobie miejsca i przedmioty. Zakłócenia tego porządku, nawet z punktu widzenia człowieka błahe, mogą powodować u kota niepokój i frustrację, którą kot rozładowuje agresywnym zachowaniem wobec opiekuna. Może też nerwowo reagować na dotyk. Pamiętajmy, że stres u naszego pupila może wywołać np. pojawienie się nowego członka rodziny, innego zwierzaka, zmiana miejsca pobytu, obecność gości, zmiana mebli itd. Oczywiście najlepiej rozwiązać problem przez usunięcie przyczyny stresu. Nie zawsze jest to możliwe. Niektóre sytuacje trzeba przeczekać. Kot w końcu zaakceptuje nowe miejsce zamieszkania czy obecność drugiego kota lub innego zwierzaka. Jeżeli stres wynika z monotonii kociego życia, trzeba poszukać innego rozwiązania np. skierować uwagę kota na inny cel. Dobrym sposobem jest odpowiednia aranżacja przestrzeni, tak, aby znalazł się tam np. drapak dla kota, czy sprawić dla naszego pupila zabawki interaktywne. Nie będzie wtedy wykazywał agresji i atakował rąk czy nóg człowieka. Czasami czynnikiem stresogennym jest człowiek. Kot z traumatycznymi doświadczeniami może ze strachu przed człowiekiem rzucać się do gryzienia, uważając, że musi się bronić. Z takim kotem trzeba postępować bardzo ostrożnie i spokojnie, pokazując mu, że nie ma powodu się bronić. Czasami konieczna jest dla naszego pupila pomoc behawiorysty
Nadpobudliwość kota.
Niekiedy mruczek jest wyjątkowo nadpobudliwy. Może być to cecha charakteru lub wynik błędu wychowawczego. Nadpobudliwość sprawia, że zwierzę silniej reaguje na bodźce i w efekcie czasami może ugryźć człowieka. 7. Nadpobudliwość jest zwykle poważną przyczyną agresji, bo jej źródłem jest psychika. Zwykle w przypadku takiego podłoża agresji zwierzaka potrzebna jest pomoc behawiorysty. Nierzadko terapia behawioralna musi być wspomagana odpowiednimi lekami. Najczęściej polecane są dla naszego pupila leki uspokajające dla kota np. ziołowe. Zawsze podając jakikolwiek specyfik leczniczy, musimy przeczytać załączoną do niego ulotkę i sprawdzić, czy nie ma przeciwwskazań, a także dawkę, jaką możemy podać naszemu zwierzakowi. W razie jakichkolwiek wątpliwości konsultujemy się z lekarzem weterynarii. Pamiętajmy, że nigdy nie podajemy żadnemu zwierzęciu leków dla ludzi, dlatego, że mogą być toksyczne dla zwierząt. Możemy natomiast zastosować dla uspokojenia i zmiany zachowania mruczka kocie feromony np. policzkowe. Kupimy je w sklepie zoologicznym lub u weterynarza.
Choroby i ból.
Czasami chorobom towarzyszy zmiana zachowania manifestująca się skłonnością do drapania i gryzienia. Może tak być przy zarażeniu wścieklizną ( dotyczy też psów) lub przy neuropatiach różnego pochodzenia. Niekiedy w przebiegu chorób (kotów i psów) występuje przeczulica skórna, wielu chorobom towarzyszy dotkliwy ból określonych okolic ciała- kot gryzie, broniąc się przed nieprzyjemnym dla niego dotykiem. Może też odruchowo ugryźć nas w nogę, gdy czasami niechcący nadepniemy mu na łapkę lub ogon.
Gryzienie opiekunów przez koty może mieć różne przyczyny. Niekiedy jest nawet wyrazem przyjacielskich uczuć- kot podszczypuje delikatnie zębami rękę czy ucho człowieka. Rzadko jest naprawdę agresywne — wtedy wynika z bólu, strachu czy wściekłości. Gryzienia nie da się ot, tak oduczyć, Jest to zwykle długotrwały proces wymagający zawsze spokojnego i stanowczego postępowania człowieka. Oczywiście najpierw bierzemy pod uwagę przyczyny zdrowotne, Jeśli je wykluczymy, poszukujemy właściwej przyczyny. Dopiero wtedy możemy podjąć odpowiednie postępowanie. Nigdy nie reagujmy agresywnie na gryzienie przez naszego kota.
