Nosówka u psa- objawy, leczenie i profilaktyka

Spis treści: Czym jest nosówka u psa? Jak pies może zarazić się nosówką? Nosówka u psa- postaci choroby Jakie psy są bardziej narażone na nosówkę? Diagnozowanie i leczenie nosówki u psa Profilaktyka nosówki u psa

Wszystkim zwierzętom grożą rozmaite choroby, w tym zakaźne. Jedną z takich chorób jest nosówka. Zapadają na nią różne zwierzęta dziko żyjące, ale i nasi domownicy- psy. Jak pies może zarazić się nosówką? Jak rozpoznać nosówkę? Jak leczyć psa? Jak psa zabezpieczyć przed możliwością zarażenia? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w poniższym artykule.

Czym jest nosówka u psa? Wirus nosówki

Nosówka u psa jest chorobą wirusową. Spotykana jest na wszystkich kontynentach. Wywoływana jest przez wirusa CDV (Canine Distempter Virus). Wirus może w środowisku przetrwać dość długo, zwłaszcza przy niskiej temperaturze. Wysoka temperatura otoczenia, światło słoneczne, niskie pH są dla niego zabójcze. Dlatego choroba najczęściej szerzy się w okresie jesienno- zimowym.

Nosówka jest chorobą silnie zakaźną. Dotyczy wielu zwierząt dziko żyjących. Chorują na nią najczęściej zwierzęta z rodziny psowatych- lisy, wilki, jenoty. Na nosówkę zapadają też łasice, kuny, szopy, borsuki. Oczywiście nosówką  zarazić się  mogą również psy. Najbardziej narażone są młode i nieszczepione zwierzęta.  Nosówka może dotyczyć również kotów. U kotów ma ona postać panleukopenii. Wirus nosówki jest blisko spokrewniony z wirusem odry wywołującym chorobę człowieka. Na nosówkę jednak człowiek nie choruje.

Jak pies może zarazić się nosówką?

Chore zwierzę wydala wirusa nosówki do otoczenia z wydzielinami i wydalinami. Mogą zainfekować psa:

• Przez układ oddechowy- przez dostanie się do dróg oddechowych aerozolu z układu oddechowego chorego psa.
• Przez układ pokarmowy- jeśli pies zje pokarm lub wypije wodę ze śliną chorego psa. Groźne jest też polizanie przedmiotów zanieczyszczonych śliną moczem lub kałem chorego psa.
• Przez łożysko. Jeśli chora jest ciężarna suka, wirus nosówki może pokonać barierę łożyska i zainfekować płody.

Nosówka u psa- objawy i przebieg choroby

Okres inkubacji wirusa w organizmie zarażonego psa wynosi 3- 7 dni. Wirus po wtargnięciu do organizmu psa wnika do migdałków i śródpiersiowych węzłów chłonnych. Tam się namnaża i  zajmuje kolejne elementy układu limfatycznego.  Układ limfatyczny jest częścią układu odpornościowego. Efektywność jego działania więc spada u zarażonego nosówką psa. Wirus więc bezkarnie panoszy się w organizmie upośledzając pracę różnych narządów. Dodatkowo też organizm psa zostaje narażony na inne czynniki zakaźne np. na bakterie. Nosówka u psa jest chorobą wielonarządową, ogólnoustrojową. Może przyjmować różnorodną postać. Choroba, nosówka u psa może dawać zróżnicowane objawy. Na początku infekcji pojawia się wysoka gorączka-  39- 41 stopni Celsjusza. Charakterystyczna dla nosówki jest dwufalowość gorączki. Po kilku dniach spada, aby wkrótce znowu się podnieść. . Inne objawy choroby zależą od postaci nosówki.

Nosówka u psa- postaci choroby

• Postać oddechowa.

Występuje wtedy katar i ropny wysięk z nosa. U psa pojawia się kaszel i duszność utrudniająca oddychanie. Może rozwinąć się zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc.

• Postać pokarmowa.

Wirus wywołuje zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit u psa. Skutkuje to biegunką, niekiedy krwistą. Dochodzi do wymiotów. W takim przypadku pies dość szybko się odwadnia. Problemy z odżywianiem prowadzą do wychudzenia psa. Pies staje się apatyczny, może popadać w stan letargu.

• Postać skórna nosówki u psa.

Na skórze psa pojawiają się liszajce, zaczerwienienia i inne zmiany skórne. Mogą to być krostki i pęcherze. Najczęściej dotyczą skóry brzucha, ud i małżowin usznych psa. W przypadku zmian skórnych małżowin u psa może dojść do głuchoty.

• Postać oczna nosówka u psa.

Wirus atakuje błony śluzowe oczu. Dochodzi do światłowstrętu i obfitego łzawienia u psa. Z worka spojówkowego wydostaje się gęsta ropna wydzielina podbarwiona krwią. Może dojść do owrzodzenia rogówki i silnego uszkodzenia oczu prowadzącego nawet do ślepoty.

• Postać nerwowa.

Zwykle występuje po drugiej fali gorączki u psa. W jej przypadku następuje otępienie i obniżenie zdolności koordynacji ruchowej. Pies ma trudności z utrzymaniem równowagi. Pojawia się drżenie mięśni. W dalszym przebiegu choroby może dojść do niedowładów i porażenia kończyn u psa.

Jeżeli nosówka nie była leczona lub leczenie rozpoczęło się dość późno po jakimś czasie mogą pojawiać się  ponosówkowe komplikacje zdrowotne u psa.

• Komplikacją przebiegu nosówki nerwowej u dorosłego psa może być zapalenie mózgu starych psów. Do tego schorzenia może dojść nawet po długim czasie od przechorowania nosówki. Pies może zostać wtedy bezobjawowym nosicielem. Wirus ciągle pozostaje w organizmie psa, choć objawy choroby ustępują. Z czasem wirus może prowadzić do zapalenia mózgu. 
• Nosówka u psa w postaci pokarmowej może dawać inne komplikacje. U szczeniąt, po przechorowaniu nosówki dojść może do stałego przebarwienia zębów na brązowy kolor.  Wynika to z uszkodzenia szkliwa zębów stałych. Określa się je mianem zębów ponosówkowych. Towarzyszyć im może przynasadowa osteopatia, czyli deformacja kości długich u psa w młodym wieku.
• Komplikacją po przechorowaniu skórnej postaci nosówki może być hiperkeratoza nosa i opuszek łap u psa. Skóra w tych miejscach staje się sucha, spękana i rogowacieje. Opuszki łap stają się twarde i charakterystycznie stukają o podłoże w czasie chodzenia. Komplikację tę nazywa się też chorobą twardej łapy. Sprawia psu duży dyskomfort.

Pies zarażony nosówką od 8 dnia wydala do środowiska z wydzielinami i wydalinami wirusa. Stan ten może trwać nawet do 90 dni.

Jakie psy są bardziej narażone na nosówkę

Nosówką może zarazić się pies w każdym wieku, ale zwiększone ryzyko zachorowania występuje u zwierząt:

• nieszczepionych
• szczepionych nieregularnie
• mających obniżoną odporność np. z powodu innej choroby
• szczeniąt urodzonych przez zarażoną matkę

Ryzyko zachorowania ze względu na łatwość zakażenia jest większe w schroniskach i hodowlach psów.

Diagnozowanie i leczenie nosówki u psa

Nosówka jest bardzo groźną chorobą. Rokowania w przebiegu choroby zależne są od wieku, kondycji zwierzęcia. Zależą też od tego jak szybko zaczęto leczenie. Nawet 80% psów zarażonych nosówką może umrzeć. Dlatego ważna jest czujna obserwacja pupila.  Pozwoli jak najszybciej wychwycić objawy wskazujące na początek choroby i rozpocząć terapię. Lekarz weterynarii przeprowadzi wywiad z opiekunem. Zbada też psa, zleci wykonanie badań krwi lub wymazów z worka spojówkowego czy migdałków. Można też zidentyfikować wirusa nosówki przez badanie PCR.

Nie ma leku, który niszczyłby wirusa CDV. Do 7 dni po zakażeniu możliwe jest podanie surowicy z przeciwciałami antywirusowymi. Tak wcześnie nosówka u psa jest jednak rzadko diagnozowana- pojawiają się tylko objawy nieswoiste. Podejmuje się działanie wspierające odporność psa. Podaje się leki łagodzące objawy- przeciwzapalne, przeciwwymiotne i przeciwbiegunkowe. Wzmacnia się organizm podawaniem elektrolitów i witamin dla psa, oraz leków poprawiających apetyt. Aby zapobiec bakteryjnym nadkażeniom, podaje się psu antybiotyki o szerokim spektrum działania.

Profilaktyka nosówki u psa

Najważniejszym działaniem profilaktycznym jest stosowanie szczepień. Młodsze szczenięta wykazują odporność na wirusa przekazaną przez matkę. Oczywiście jeśli była szczepiona lub przechorowała nosówkę. W trakcie ciąży przez łożysko przechodzą do organizmu szczeniaka przeciwciała. Chronią organizm szczeniaka kilka tygodni po urodzeniu. Dlatego pierwsze szczepienie przeciwnosówkowe powinno być podane między 6 a 8 tygodniem życia szczeniaka. Następne dwie dawki należy podać kolejno w odstępach 2-4 tygodni. Po upływie roku od pierwszego szczepienia konieczne jest podanie dawki przypominającej. Następne dawki przypominające szczepionki należy podawać co 3 lata. Bardzo ważne jest przestrzegania terminów szczepień. Pozwala na stałe utrzymywanie wysokiego miana przeciwciał chroniących przed chorobą.

Do zapobiegania nosówce u psa stosuje się szczepionkę poliwalentną, wieloskładnikową. W jednej dawce szczepionki znajdują się antygeny kilku patogenów. Dla szczeniąt stosuje się szczepionki skojarzone skierowane przeciwko 3 różnym patogenom. Chronią przed nosówką, parwowirozą kaszlem kennelowym. Szczepionka dla dorosłych zawiera 5 składników. Oprócz wymienionych chorób chroni jeszcze przed chorobą Rubertha i leptospirozą.

Regularnie szczepiony pies jest odporny na nosówkę. Jednakże należy zapobiegawczo unikać miejsc, gdzie gromadzi się dużo psów. Należy też nie pozwalać psu na spacerze wąchać odchodów innych psów.

W rozprzestrzenianiu nosówki np. w hodowlach ogromną rolę odgrywa rygorystycznie przestrzegana higiena. Wirus nosówki niszczony jest przez detergenty i środki odkażające.