Dlaczego pies gryzie ogon?
Spis treści: |
Świadomy opiekun powinien uważnie obserwować psa, aby dostatecznie szybko zareagować na niepokojące objawy. Mogą one przecież świadczyć o chorobie, czy dyskomforcie w życiu psa. Niepokojącymi objawami mogą być też nietypowe zachowania psa. Jednym z nich jest gryzienie swojego ogona. Zdarza się u psów w różnym wieku i różnych ras. Z czego może wynikać takie zachowanie? Czy należy z nim walczyć? Jak można pomóc psu? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w poniższym artykule.
Gryzienie swojego ogona przez szczenięta.
Szczenięta zaczynają poznawać świat. Są wszystkiego ciekawe. Chcą zbadać wszystko, co znajduje się w ich otoczeniu i co przyciągnie ich uwagę. Ich entuzjastyczne podejście do życia wyraża się machaniem ogona. Jeśli kątem oka zauważą jego ruch próbują się za ogon schwytać. Mogą kręcić się w kółko w pogoni za ogonem. Czasem nawet chwytają go zębami. Doznając bólu, uświadamiają sobie, że to część ich ciała. Gryząc ogon poznają więc swoje ciało i mają rozrywkę. Jeśli w polu widzenia szczeniaka znajdzie się coś innego godnego uwagi, przenoszą swoje zainteresowanie na nowy obiekt. Porzucają pogoń za ogonem. Takie zainteresowanie swoim ogonem jest naturalnym zjawiskiem i zwykle nie ma powodu, żeby się nim niepokoić. Problem pojawia się, kiedy dorosły pies gryzie swój ogon i robi to często.
Dlaczego pies gryzie swój ogon?
Problem gryzienia swojego ogona przez psa może mieć różnorodne przyczyny. Należą do nich:
Choroby somatyczne
Choroby somatyczne skutkujące gryzieniem swojego ogona przez czworonoga są choroby objawiające się świądem lub bólem skóry. Tym objawom u zwierzęcia towarzyszą inne objawy chorobowe np. utrata apetytu, apatia, gorączka, tworzenie się wydzielin. Najczęściej przyczyna tego, że pies gryzie ogon są:
- Alergie pokarmowe i skórne. Alergia u psa polega na nadmiernej aktywności układu odpornościowego w odpowiedzi na nieszkodliwy czynnik działający na organizm. Organizm wydziela wtedy histaminę, która powoduje między innymi świąd skóry. Pies intensywnie drapie się i gryzie. Może dotyczyć to również skóry ogona. Szczególnie dotkliwy świąd powoduje atopowe zapalenie skóry zwierzęcia. Jest to choroba nieuleczalna, uwarunkowana genetycznie. Rozwija się na podłożu alergicznym.
- Zapalenie gruczołów okołoodbytowych. Jeżeli pies gryzie ogon u nasady przyczyną tego problemu może być stan zapalny gruczołów okołoodbytowych. Uchodzą one do odbytu cienkimi kanalikami. Produkują substancje zapachowe zwane feromonami. Są one wydzielane w trakcie defekacji i znaczą zapachowo odchody czworonogów. Jeśli z jakiegoś powodu utrudnione jest wydzielanie dochodzi do stanu zapalnego gruczołów. Ten problem zdrowotny zwierzęcia skutkuje między innymi świądem okolic odbytu. Pies, próbując sobie ulżyć może saneczkować. Często też kompulsywnie liże i gryzie okolice odbytu, a więc i nasadę ogona.
-
Zapalenie gruczołu tarczki ogonowej. Mniej więcej w 1/3 długości ogona znajduje się gruczoł ogonowy. Zwany jest też gruczołem tarczki ogonowej. Położony jest po grzbietowej części ogona zwierzęcia. Gruczoł ten jest skupiskiem gruczołów łojowych i zapachowych. Czasami u czworonogów dochodzi do zaburzeń ilości hormonów płciowych. Może to być przyczyną stanu zapalnego gruczołu ogonowego. U psa pojawia się wtedy łuszcząca się skóra w okolicach gruczołu. Jest też bolesna lub swędząca. Pies, próbując sobie ulżyć gryzie tę część ogona i wylizuje. Przyczynia się to do miejscowego wyłysienia. Problem zdrowotny pupila jest poważny i wymaga intensywnego leczenia, niekiedy zabiegu chirurgicznego.
- Grzybice wywoływane najczęściej przez drożdżaki z rodzaju Malassezia. Grzybice mogą rozwijać się w różnych partiach skóry czworonoga. Mogą też czasem pojawiać się na skórze ogona. Zwykle po grzbietowej stronie ogona. Powodują silny świąd. Pies intensywnie się drapie i próbuje wygryzać skórę na zainfekowanym ogonie. Sierść ulega przerzedzeniu, a skóra jest pokryta brązowym nalotem. Skóra psa ulega łuszczeniu. Konieczne jest odpowiednie leczenie zwierzęcia pod okiem lekarza weterynarii. Leczenie grzybicy wymaga też odpowiedniej pielęgnacji psa. Niektóre rasy psów są bardziej podatne na grzybice skóry. Są to np. beagle, cocker spaniele, bassety, boksery.
Inwazja pasożytów.
Pies intensywnie się drapie i gryzie skórę w różnych częściach ciała? Weźmy pod uwagę ewentualność pasożytów skórnych. Pasożytnictwo to sposób życia wielu owadów i pajęczaków. Część z nich dostosowała się do żerowania na organizmach psów i kotów. Najczęściej spotykanymi pasożytami czworonogów są pchły należące do owadów i kleszcze należące do pajęczaków. Nakłuwają skórę psa lub kota, aby dostać się do jego krwi. Przy okazji mogą przekazać do krwi pewne rodzaje wirusów i bakterii chorobotwórczych. Przenoszą w taki sposób np. wirusowe zapalenie mózgu, boreliozę, anaplazmozę i babeszjozę. Są to choroby bardzo groźne. Wywołują problemy zdrowotne, które mogą doprowadzić do śmierci psów i kotów. Żerowanie pasożytów na skórze pupila powoduje silny świąd. Niekiedy dochodzi do reakcji alergicznych np. alergiczne pchle zapalenie skóry. Kleszcze atakują skórę psa w różnych miejscach, gdzie skóra jest cienka. Pchły często żerują u nasady ogona czworonoga. Pies drapie to miejsce i próbuje wyłapywać pchły pyskiem. W zapamiętaniu pies gryzie się aż do krwi. Powstające na skórze psa rany mogą ulegać infekcjom. Konieczna wtedy jest konsultacja z lekarzem weterynarii.
Zaburzenia behawioralne.
Psy mają nie tylko potrzeby fizyczne jak potrzebę jedzenia, ale i psychiczne. Podlegają różnym emocjom, w tym też negatywnym. Różne czynniki, którym pies podlega mogą powodować stres i zaburzenia równowagi psychicznej. Objawia się to między innymi nietypowym zachowaniem. Czasami rozwijają się zachowania obsesyjno- kompulsywne. Przyczynami tych zaburzeń mogą być:
- Niewłaściwa socjalizacja zwierzęcia
Może skutkować niewłaściwymi reakcjami na otoczenie. Szczenię zbyt wcześnie odstawione od matki i rodzeństwa nie nauczyło się właściwych zachowań i reakcji. Oddzielony od matki, znudzony piesek szuka sobie rozrywek takich jak bieganie za ogonem i gryzienie ogona. To nie jest u szczenięcia niepokojące. Gorzej, jeśli wejdzie w nawyk u dorastającego psa. Do takich nawykowych zachowań należy nie tylko gryzienie swojego ogona, ale i bieganie tam i z powrotem po podwórzu. Niekiedy pies goni przejeżdżające samochody. Inny pies może wylizywać nadmiernie swoje ciało. Pies czasami intensywnie się drapie czy ogryza łapy. Bywają też, że pies, nawykowo je niejadalne rzeczy.
- Nuda.
Pies zostawiony na długi czas w mieszkaniu albo przebywający samotnie na wybiegu się nudzi. Pies pozbawiony towarzystwa ludzi lub innych zwierząt nie ma dostatecznej ilości bodźców stymulujących jego umysł. Pies sam dla siebie staje się obiektem do zabawy. Niekiedy zabawa przyjmuje drastyczną formę, bo pies gryzie swój ogon. Czasem pupil gryzie ogon, aż do krwi.
- Stres
Zwłaszcza utrzymujący się długotrwale. Jeżeli pies jest w stresie rośnie poziom kortyzolu w jego organizmie. Podniesiony poziom kortyzolu mobilizuje organizm psa do działania. Jeśli pupil nie ma jak rozładować napięcia pojawiającego się w jego organizmie, może zacząć gryźć swój ogon. Zaburzenia zachowania skutkujące tym, że pies gryzie ogon mogą być skutkiem częstych zmian w życiu psa np. zmiana otoczenia, zmiana opiekuna. Może być wynikiem braku rutyny w codziennym życiu. Wynikać też może z poczucia zagrożenia, zaniedbania lub przemęczenia. Gryzienie ogona może być jednym ze sposobów na wyrażenie stresu i frustracji. Pies może czuć się nieswojo lub nawet przestraszony, gdy doświadcza takich uczuć. Dlatego ważne jest, aby dać psu odpowiednie wsparcie i opiekę oraz położyć nacisk na konsekwentne szkolenie. W ten sposób pies będzie mógł bezpiecznie zaadaptować się do nowego otoczenia lub sytuacji.
Jak możemy pomóc psu?
Jeśli u psa obserwujemy nietypowe zachowania np. pies gryzie ogon powinniśmy swoje obserwacje przedstawić lekarzowi weterynarii. Jest to konieczne, zwłaszcza przy istnieniu dodatkowych objawów. Lekarz zbada psa i przeprowadzi diagnozę przyczyn nietypowego zachowania. Jeśli przyczyną jest choroba lekarz zaleci odpowiednią terapię. Jeśli pies gryzie ogon na skutek stresu, trzeba dążyć do wyeliminowania źródła stresu. Konieczne też będzie wprowadzenie rutyny w życiu psa. Ważne dla eliminacji niepożądanego zachowania psa jest dostarczenie mu odpowiedniej dawki aktywności fizycznej i stymulacji umysłowej. Pomogą w tym zabawki interaktywne.
